Nasze Towarzystwo prowadzi szeroko zakrojoną działalność profilaktyczną w tematyce uzależnień od narkotyków. Podstawowym terenem, do przeprowadzenia profilaktyki jest rodzina. Jednakże często rodzice bardzo mocno spłycają zagadnienie narkomanii, uważając, iż w ich domu takie zagrożenie nie istnieje. Jest to rozumowanie bardzo błędne, gdyż jak wykazują statystyki problem narkomanii pojawia się w najbardziej poprawnych i wzorcowych rodzinach. Głównym problemem dzisiejszej rodziny jest brak komunikacji między rodzicami i dziećmi. Często kontakty ograniczają się do zdawkowych retorycznych pytań typu : Co u Ciebie?. Dlatego nasze Towarzystwo proponuje państwu szereg działań mających na celu przybliżenie i wyjaśnienie problemu narkomanii.
Organizujemy audycje radiowe z udziałem specjalistów terapii i profilaktyki uzależnień, oraz ludzi uzależnionych i współuzależnionych.
Prowadzimy wykłady, prelekcje dla młodzieży nauczycieli i rodziców.
Pomagamy ludziom dotkniętym problemem narkomanii funkcjonować w społeczeństwie, prowadząc specjalistyczne leczenie uzależnionych i pomoc psychologiczną dla ich rodzin. Organizujemy kursy z zakresu profilaktyki dla osób pracujących z młodzieżą.
Zachęcamy Państwa do odwiedzenia naszego Towarzystwa i poradni. Jeżeli zauważyłeś, że ktoś w Twoim otoczeniu ma problem z narkotykami, nie czekaj – pomóż jemu i sobie. Należy przełamać obawy, lęki, związane z nieakceptacją przez środowisko. Narkomania jest chorobą, która należy leczyć a nie wstydzić się jej. Pamiętaj że może ona dotknąć każdego ?
Ciebie również.
Rodzicu – Jak powinieneś kochać swoje dziecko?
Poznać zalety, wady, zainteresowania swojego dziecka Poznać kolegów, koleżanki swego dziecka
Nauczyć się słuchać własnego dziecka, mówiącego o rzeczach dobrych (sukcesach), jak złych (wszelkich porażkach)
– warunek poprawnego kontaktu
Wymagać szacunku, jednocześnie szanując zdrowe poglądy własnego dziecka. Mówić przekonująco,
a przede wszystkim spokojnie okazywać podczas rozmowy z dzieckiem, że ono jest najważniejsze
Nie mówić o swojej doskonałości, nieomylności (o swoich przekonaniach świadczyć własnym przykładem)
Nie oceniać ludzi przy dziecku (szczególnie negatywnie)
Stawiać wymagania, zadania do wykonania,
które jest w stanie dziecko samodzielnie wykonać (nie wolno spełniać wszystkich zachcianek, ani przekupywać)
Nie przeceniać możliwości dziecka (wygórowana ambicja) i nie poniżać (dosłownie)
Dzielić zadania i zajęcia do wykonania na wszystkich członków rodziny
Być stanowczym w podejmowaniu przemyślanych, mądrych decyzji
Nie kłamać i żądać prawdy, chociaż miałaby być przykra
Nie karać publicznie, nie ośmieszać
Nauczyć się mówić nie i stanowczości w postępowaniu
Okazywać zainteresowanie i rozwijać miłość
Rodzaje typowych błędów wychowawczych:
1. Rygoryzm
2. Agresja
3. Hamowanie aktywności
4. Obojętność
5. Eksponowanie siebie
6.Uleganie (bezradność)
7. Zastępowanie (niekonsekwencja)
8. Idealizacja
Błędy groźne w postępowaniu:
1. Agresja z agresji
2 „Żar” – ekstremalna akceptacja i „lód” – emocjonalne odrzucenie
